Për Ditët Kur Urreni Veten Si Nënë
Për Ditët Kur Urreni Veten Si Nënë
Anonim

Dje kam pasur një nga ato ditë.

Një ditë kur isha e rraskapitur para se të dilja nga shtrati. Një ditë kur kërkesat sikur më mbingarkonin. Një ditë kur hundët e nuhatjes dhe rënkimet dhe ulëset e sediljes së makinës kundër gishtërinjve të mi të mpirë në të ftohtin e dimrit dhe betejat kundër gjërave më të vogla, më qesharake (si vendosja e pantallonave të vogël) dukej se ndërtonin një mur me tulla, kështu që rëndë në kokën time ndjeva se mund të shpërtheja.

Duke parë prapa, më vjen shumë turp. Unë tund kokën dhe mendoj, si në tokë mund të zemërohesh kaq shumë me bebet? Si në tokë nuk mund të jesh i rritur kur ata janë kaq pak? Si mund të jesh kaq i tmerrshëm?

E vërteta e trishtuar dhe e frikshme është, unë jam një nënë që e kam ndjerë atë-tërbim dhe atë temperament të vluar, që mbi bubullimat e një ulërimë aq të ashpër ju dhemb fytin, dhe kur të mbarojë, ju dridheni dhe pyesni kush jeni dhe çfarë sapo ndodhi.

LIDHUR: Fraza që më bëri të ndaloj së bërtituri tek fëmija im

Unë e urrej veten në ato momente.

Unë e urrej veten pas atyre momenteve.

Unë e urrej veten time vetëm duke menduar për ato momente.

Por akoma, i kam kaluar ato momente.

Ndihmon të dihet që nuk jam nëna e vetme atje që kam luftuar.

nëna e ndrojtur prindër
nëna e ndrojtur prindër

7 gjërat që vetëm nënat e ndrojtura i dinë për prindërit

dy shoqe femra që i tregojnë sekrete njëri-tjetrit
dy shoqe femra që i tregojnë sekrete njëri-tjetrit

5 Shenja Ju jeni një 'Millennial Geriatric' (Po, ashtë një Gjë!)

"Ndonjëherë nuk e kupton që ke një gjendje shpirtërore deri sa të kesh fëmijë. Dhe pastaj një natë dikush gdhend një model në divanin prej lëkure. Ose dikush thjesht hedh një mprehës lapsi në të gjithë dyshemenë. Pasi t'u thuash atyre jo për ta prekur”, shkroi nëna Lisa Jo Baker. "Një dekadë më vonë dhe unë jam njohur nga afër me temperamentin e egër që rrjedh në këto damarë, të trashëguar nga brezat para meje dhe zbulimin e mbrëmshëm që djemtë kishin hapur vrima në të gjithë lëndinën e re."

Ndihmon të dihet që unë nuk jam nëna e vetme atje që kam luftuar me një humor të egër dhe ndihmon të dimë që nuk jam i vetmi që shkaktari i të cilit, do të duket, janë njerëzit që dua më shumë në botë.

Ndihmon të di, në ato momente dhe, për më tepër, në pasojat e atyre momenteve si goditjet pas një tërmeti, që unë mund t'i jap vetes hir.

Unë mund t'i jap vetes hir të dështojë, hir të lëkundet, hir të jem i papërsosur.

Por ç'është më e rëndësishmja, unë mund t'i jap vetes hir të pastrohem, të ngrihem në këmbë dhe të marr hir më të mirë për të kuptuar se një ditë e keqe, një shpërthim pendimi ose një zë i ngritur shumë fort është një gabim. Por ato gabime, të përsëritura çdo ditë, pa pushim?

Ata nuk janë të pranueshëm dhe unë refuzoj ta lejoj atë të ndodhë kurrë.

Sepse fëmijët e mi meritojnë më mirë dhe unë meritoj më mirë.

LIDHUR: Sinqerisht nuk më intereson nëse telefoni im më bën një prind të keq

Sot, i jap vetes leje të urrej nënën që isha dje. Por sot, unë gjithashtu i jap vetes leje të pranoj të metat e mia, të pranoj se kam hapësirë të rritem dhe të besoj se mund të bëj më mirë dhe do të bëj më mirë. Kjo mund të nënkuptojë largimin kur ndiej ato nxitje të njohura të zemërimit ose që mund të nënkuptojë marrjen e më shumë kohë për të mbushur kupën time, por unë e kuptoj tani që njohja e shkaktarëve të mi dhe identifikimi i mënyrave për t'i zvogëluar ato janë thelbësore.

Mund të kem momentet e mia të këqija, por nuk jam dhe nuk do të jem nënë e keqe.

Recommended: